weaverbird foundation
In the village Lugazi in
south Uganda the church
wants to help women with
children to earn a living.
Dit project wordt niet meer door ons ondersteund.
Het was te ambitieus voor de groep die het wilde starten; niet dat het aan wil of kennis ontbrak bij de initiatiefnemers in Uganda, maar hun prioriteit in tijdsbesteding ligt toch bij projecten die directer gekoppeld zijn met de kerk en school.
Het was te ambitieus voor de groep die het wilde starten; niet dat het aan wil of kennis ontbrak bij de initiatiefnemers in Uganda, maar hun prioriteit in tijdsbesteding ligt toch bij projecten die directer gekoppeld zijn met de kerk en school.
Wat in grote lijnen
Een sociaal actieve kerk, Hallelujah Christian Church, had oorspronkelijk het plan een soort weeshuis op te richten, daar is vanaf gestapt (zie de geschiedenis hieronder).
Vervolgens was het plan een stuk grond aan te kopen dat beschikbaar wordt gesteld aan families of alleenstaande vrouwen die het gratis mogen bewerken in ruil voor de opvang van kinderen. Maar dat project blijkt te complex voor de initiatiefnemers. Het ontbreekt ze aan tijd en mankracht, daar ze ook actief zijn bij het runnen van een school waar ook wezen worden toegelaten.
In de zomer van 2011 is ervoor gekozen enkele vrouwen te ondersteunen bij het uitvoeren van hun plannen om meer inkomsten te genereren. Het is een soort micorkrediet, echter zonder rentebetaling en ze hoeven pas de lening af te lossen, als ze daadwerkelijk inkomsten hebben. Er zijn vijf allenstaande vrouwen met kinderen geselecteerd op het feit dat ze verantwoordelijkheid kunnen dragen, een plan hebben om een inkomen te verdienen en zich bewust zijn van het feit dat ze het geld terug moeten betalen.
Evelyne, de vrouw hiernaast op de foto, werkt op een kantoor voor micor-finance en zij zorgt als vrijwilligster voor het monitoren van dit proefproject.
Een sociaal actieve kerk, Hallelujah Christian Church, had oorspronkelijk het plan een soort weeshuis op te richten, daar is vanaf gestapt (zie de geschiedenis hieronder).
Vervolgens was het plan een stuk grond aan te kopen dat beschikbaar wordt gesteld aan families of alleenstaande vrouwen die het gratis mogen bewerken in ruil voor de opvang van kinderen. Maar dat project blijkt te complex voor de initiatiefnemers. Het ontbreekt ze aan tijd en mankracht, daar ze ook actief zijn bij het runnen van een school waar ook wezen worden toegelaten.
In de zomer van 2011 is ervoor gekozen enkele vrouwen te ondersteunen bij het uitvoeren van hun plannen om meer inkomsten te genereren. Het is een soort micorkrediet, echter zonder rentebetaling en ze hoeven pas de lening af te lossen, als ze daadwerkelijk inkomsten hebben. Er zijn vijf allenstaande vrouwen met kinderen geselecteerd op het feit dat ze verantwoordelijkheid kunnen dragen, een plan hebben om een inkomen te verdienen en zich bewust zijn van het feit dat ze het geld terug moeten betalen.
Evelyne, de vrouw hiernaast op de foto, werkt op een kantoor voor micor-finance en zij zorgt als vrijwilligster voor het monitoren van dit proefproject.
Waar
De initiatiefnemers wonen in Lugazi, een stadje ten oosten van hoofdstad Kampala in het zuiden van Oeganda. De intitiefnemer en zijn vrouw staan hiernaast op de foto.
De initiatiefnemers wonen in Lugazi, een stadje ten oosten van hoofdstad Kampala in het zuiden van Oeganda. De intitiefnemer en zijn vrouw staan hiernaast op de foto.
Tot nu toe
De intitiatiefnemers in Lugazi hebben een soort stichting opgericht, die echter nog niet officieel erkend is.
Eind 2009 is een ambitieus uitgebreid projectplan opgesteld. Ze hadden al een stuk grond dat te koop is, gevonden. Het is vruchtbare grond, er is een weg en er is water aanwezig.
Wij hier in Nederland vonden het plan zo ambitieus dat we het aangepast hebben: we hebben de begroting gesplitst in investeringen en exploitatie. Verder is het plan zo omgebouwd dat het project geleidelijk kon groeien van opvang van 20 kinderen naar 50 kinderen. Het bleef moeilijk om een duidelijk te krijgen hoe men de exploitatie zonder steun uit het westen rond zou krijgen.
In de zomer van 2010 zijn met de initiatiefnemers, enkele weeshuizen in de buurt bezocht. De boodschap was steeds hetzelfde: begin er niet aan, de exploitatie is heel moeilijk en de kinderen blijven een aparte status houden, ze hebben geen familie. Het advies was iets te zoeken dat past binnen de Afrikaanse structuur, deze eventueel versterkt en help vrouwen die hun kinderen verstoten en versterk hun posisite of die van vrouwen die voor deze kinderen willen zorgen.
Zo ontstond er een nieuw idee; wel land kopen, dit verdelen en aan families of alleenstaande vrouwen geven in ruil voor zorg voor orphanage kids of streetkids. De families mogen er wonen en het land bewerken.
Dit heeft veel voordelen:
Het blijft binnen de Afrikaanse structuur.
Kinderen krijgen meer persoonlijke aandacht.
Het blijft beter beheersbaar.
Gezinnen zonder inkomen kunnen een eigen inkomen genereren.
De board was het daarmee eens en deze weg werd ingezet. Maar in de eerste helft van 2011 bleek dat de organistaoren zo'n groot project niet aankunnen.
De intitiatiefnemers in Lugazi hebben een soort stichting opgericht, die echter nog niet officieel erkend is.
Eind 2009 is een ambitieus uitgebreid projectplan opgesteld. Ze hadden al een stuk grond dat te koop is, gevonden. Het is vruchtbare grond, er is een weg en er is water aanwezig.
Wij hier in Nederland vonden het plan zo ambitieus dat we het aangepast hebben: we hebben de begroting gesplitst in investeringen en exploitatie. Verder is het plan zo omgebouwd dat het project geleidelijk kon groeien van opvang van 20 kinderen naar 50 kinderen. Het bleef moeilijk om een duidelijk te krijgen hoe men de exploitatie zonder steun uit het westen rond zou krijgen.
In de zomer van 2010 zijn met de initiatiefnemers, enkele weeshuizen in de buurt bezocht. De boodschap was steeds hetzelfde: begin er niet aan, de exploitatie is heel moeilijk en de kinderen blijven een aparte status houden, ze hebben geen familie. Het advies was iets te zoeken dat past binnen de Afrikaanse structuur, deze eventueel versterkt en help vrouwen die hun kinderen verstoten en versterk hun posisite of die van vrouwen die voor deze kinderen willen zorgen.
Zo ontstond er een nieuw idee; wel land kopen, dit verdelen en aan families of alleenstaande vrouwen geven in ruil voor zorg voor orphanage kids of streetkids. De families mogen er wonen en het land bewerken.
Dit heeft veel voordelen:
Het blijft binnen de Afrikaanse structuur.
Kinderen krijgen meer persoonlijke aandacht.
Het blijft beter beheersbaar.
Gezinnen zonder inkomen kunnen een eigen inkomen genereren.
De board was het daarmee eens en deze weg werd ingezet. Maar in de eerste helft van 2011 bleek dat de organistaoren zo'n groot project niet aankunnen.
In 2011 is een klein microkrediet-project van start gegaan, de terugkoppeling hiervan was zo beperkt dat we uitbreiding hiervan met meer kredieten of andere kleinschalige projecten weinig kansrijk achten.
